Każdy z nas codziennie używa wiele różnych urządzeń elektrycznych. Rano gotujemy wodę w czajniku elektrycznym, podczas pracy używamy laptopa, a wieczorem oglądamy telewizję. Każdy z tych sprzętów elektrycznych codziennego użytku musi spełniać szereg wymagań bezpieczeństwa. Producent przed wprowadzeniem do obrotu zazwyczaj musi spełnić wymagania dyrektywy LVD 2014/35/UE, EMC 2014/30/UE, RoHS 2 2011/65/UE oraz nadać znak CE na urządzeniu elektrycznym.
JAKI JEST ZAKRES STOSOWANIA DYREKTYW?
Dyrektywa niskonapięciowa LVD ma zastosowanie do sprzętu elektrycznego przeznaczonego do użytkowania przy napięciu nominalnym z zakresów między 50 V a 1 000 V prądu przemiennego, oraz między 75 V a 1 500 V prądu stałego. Dyrektywę EMC stosuje się do urządzeń elektrycznych w każdym zakresie napięć mogących wywołać zaburzenia elektromagnetyczne i urządzeń, które mogą nie być odporne na zaburzenia elektromagnetyczne. Dyrektywa RoHS 2 UE ma zastosowanie do urządzeń elektrycznych pracujących przy napięciu do 1000V prądu przemiennego, lub do 1500V prądu stałego. Należy pamiętać, że każda z tych dyrektyw posiada swoje wyłączenia.
Tak więc dyrektywa 2014/35/UE dotyczy wyrobów tj.: sprzęt oświetleniowy, aparatura rozdzielcza i sterownicza, telewizory, żelazka, pralki, przedłużacze zwijane do zastosowań domowych i podobnych, automatyczne regulatory elektryczne do użytku domowego i podobnego, przewody i wiele innych. Każdy z tych wyrobów musi przejść przez proces oceny zgodności i zostać oznakowany znakiem CE. Oczywiście producent musi przestudiować dyrektywy i upewnić się, czy jego wyrób wchodzi w zakres danej dyrektywy.
Dyrektywa LVD, EMC i RoHS 2 uwzględnia zagrożenia wynikające z użytkowania sprzętu elektrycznego. Wymagania w nich zawarte nie tylko dotyczą zagrożeń natury elektrycznej, ale też mechaniczne i chemiczne. Także należy spełnić odpowiednią dokumentację techniczną, deklarację zgodności i umieścić na wyrobie odpowiednie informacje.
CO POWINNA ZAWIERAĆ DOKUMENTACJA TECHNICZNA DLA URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH?
Dokumentacja techniczna powinna zawierać co najmniej opis ogólny sprzętu elektrycznego, projekt, schematy i rysunki techniczne, normy lub inne specyfikacje techniczne jeżeli były zastosowane, wyniki obliczeń i sprawozdania z badań. Jednym z nowych wymagań w dyrektywie LVD jest przeprowadzanie i udokumentowanie analizy i oceny ryzyka wyrobu.
Wymagania odnośnie zawartości deklaracji zgodności zawarte są w odpowiednich załącznikach do dyrektyw nowego podejścia. Deklaracja zgodności dla sprzętu elektrycznego musi być sporządzona w jednym z języków Wspólnot Europejskich. Poszczególne Dyrektywy Nowego Podejścia mają jednak specjalne zasady dotyczące języka deklaracji zgodności. Dlatego też producent obowiązkowo musi sprawdzić tekst dyrektyw.
Na tabliczce znamionowej lub bezpośrednio na sprzęcie elektrycznym musi być umieszczone oznakowanie CE oraz odpowiednie informacje. Oznaczenie CE musi być widoczne, czytelne i trwale przymocowane do urządzenia. Jeżeli nie ma możliwości umieszczenia znaku CE na sprzęcie elektrycznym oznaczenie CE należy umieścić się na jego opakowaniu oraz dołączonych dokumentach.
KROK PO KROKU – CO TRZEBA ZROBIĆ ABY NADAĆ ZNAK CE?
Podsumowując, producent lub jego upoważniony przedstawiciel przed wprowadzaniem do obrotu sprzętu elektrycznego musi przeprowadzić proces oceny zgodności, czyli należy:
- spełnić wymagania zasadnicze zawarte w Dyrektywach Nowego Podejścia;
- stworzyć dokumentację techniczne;
- napisać instrukcję obsługi;
- wystawić deklaracji zgodności dla wyrobu;
- oznaczyć wyrób znakiem CE.
Zapraszamy na szkolenie z zakresu oznakowania CE na sprzęt elektryczny. Więcej informacji tutaj.