Wyroby wchodzące w niżej wymieniony zakres Dyrektywy Nowego Podejścia muszą przejść przez cały proces oceny zgodności i zostać oznakowane znakiem CE. W związku z tym należy dostosować wyrób do wymagań zasadniczych zawartych w dyrektywach, stworzyć dokumentację techniczną, wystawić deklarację zgodności i nanieść na wyrób znak CE potwierdzający zgodność z odpowiednimi przepisami. Producent wprowadzając wyrób do obrotu lub użytku bierze ze niego pełną odpowiedzialność.

OFERTA

CE‑MARK to wieloletnie doświadczenie w pomocy podczas nadawania znaku CE. Nasza oferta pomoże Państwu w:

  • Weryfikacji zgodności wyrobu
  • Przejściu procedury oceny zgodności
  • Określeniu odpowiednich wymagań prawnych dla wyrobu
  • Doborze norm zharmonizowanych
  • Przygotowaniu dokumentacji technicznej
  • Znalezieniu akredytowanych i notyfikowanych jednostek badawczych
  • Napisaniu instrukcji obsługi
  • Przekazaniu wzoru tabliczki znamionowej i deklaracji zgodności
  • Kontakcie z organami nadzoru rynku
  • Przeprowadzeniu konsultacji i szkoleń

Nasza oferta skierowana jest do producentów, upoważnionych przedstawicieli oraz importerów. Każdy z tych podmiotów odpowiada za wyrób wprowadzony do obrotu. Jeżeli Twój wyrób znajduje się w niżej wymienionym zakresie i masz wątpliwości, czy wszystko zrobiłeś poprawnie podczas nadawania znaku CE, skontaktuj się z nami telefonicznie lub mailowo.

ZAKRES

Dyrektywa 2014/68 UE o urządzeniach ciśnieniowych PED stosuje się do projektowania, wytwarzania oraz oceny zgodności urządzeń ciśnieniowych lub zespołów o najwyższym dopuszczalnym ciśnieniu przekraczającym 0,5 bara.

Dyrektywa RED nie obejmuje:        

  • rurociągów przesyłowych składających się z rurociągów lub układu rurociągów, zaprojektowanych do przesyłania wszelkich płynów lub substancji do lub z instalacji (nabrzeżnych lub oddalonych od brzegu), począwszy od ostatniego elementu odcinającego w granicach instalacji łącznie z tym elementem, z wszystkimi przyłączonymi urządzeniami przeznaczonymi specjalnie dla rurociągów przesyłowych; wyłączenia tego nie stosuje się do standardowych urządzeń ciśnieniowych, takich jakie znajdują się w stacjach redukcji ciśnienia lub stacjach sprężania;
  • sieci wodnych zasilających, rozprowadzających i upustowych oraz z nimi związanych urządzeń, a także kanałów dopływowych, takich jak: zastawki, tunele ciśnieniowe, szyby ciśnieniowe dla instalacji hydroelektrycznych oraz związany z nimi osprzęt specjalny;
  • prostych zbiorników ciśnieniowych objętych dyrektywą 2014/29/UE Parlamentu Europejskiego i Rady dozowników aerozoli objętych dyrektywą Rady 75/324/EWG (14);
  • urządzeń umożliwiających działanie pojazdów określonych przez następujące akty prawne:
    • dyrektywa 2007/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
    • rozporządzenie (UE) nr 167/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady;
    • rozporządzenie (UE) nr 168/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady;
  • urządzeń niesklasyfikowanych wyżej niż w kategorii I na podstawie art. 13 niniejszej dyrektywy i objętych jedną z poniższych dyrektyw:
    • dyrektywa 2006/42/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
    • dyrektywa 2014/33/UE Parlamentu Europejskiego i Rady;
    • dyrektywa 2014/35/UE Parlamentu Europejskiego i Rady;
    • dyrektywa Rady 93/42/EWG;
    • dyrektywa 2009/142/WE Parlamentu Europejskiego i Rady;
    • dyrektywa 2014/34/UE Parlamentu Europejskiego i Rady;
  • urządzeń objętych art. 346 ust. 1 lit. b) TFUE;
  • elementów przeznaczonych specjalnie do zastosowania jądrowego, których uszkodzenie może spowodować emisję radioaktywną;
  • urządzeń do kontroli odwiertu wykorzystywanego w branży poszukiwania i wydobycia ropy naftowej, gazu lub poszukiwania geotermicznego oraz w składowaniu podziemnym, przeznaczonych do utrzymywania lub kontroli ciśnienia w odwiercie; dotyczy to głowicy odwiertu (głowicy wydobywczej), głowicy przeciwerupcyjnej, kolektorów rurowych oraz całości ich wyposażenia po stronie wlotowej;
  • urządzeń obejmujących obudowy lub maszyny, w przypadku gdy wymiarowanie, wybór materiału oraz zasady wytwarzania oparte są przede wszystkim na zachowaniu wymogów dostatecznej wytrzymałości, sztywności oraz stateczności, w celu osiągnięcia statycznych i dynamicznych parametrów eksploatacyjnych lub innych właściwości funkcjonalnych oraz w stosunku do których ciśnienie nie jest znaczącym czynnikiem konstrukcyjnym; urządzenie takie może obejmować:
    • silniki, w tym turbiny oraz silniki spalinowe wewnętrznego spalania;
    • silniki parowe, turbiny gazowo-parowe, turbogeneratory, sprężarki, pompy i urządzenia rozruchowe;
  • wielkich pieców, w tym systemów chłodzenia wielkich pieców, rekuperatorów dmuchu gorącego, wyciągów pyłu, skruberów wylotowych gazów piecowych, oraz żeliwiaków, pracujących na zasadzie redukcji bezpośredniej, wraz z układami chłodzenia pieców, konwertorów gazowych i tygli do topienia, przetopu, odgazowywania oraz odlewania stali, żelaza oraz metali nieżelaznych;
  • obudów urządzenia elektrycznego wysokich napięć, takiego jak aparatura rozdzielcza, aparatura sterownicza, transformatory oraz maszyny wirujące;
  • przewodów ciśnieniowych do umieszczania układów przesyłowych, na przykład dla energii elektrycznej oraz kabli telefonicznych;
  • statków, rakiet, statków powietrznych oraz ruchomych jednostek przybrzeżno-morskich, a także urządzeń przeznaczonych specjalnie do instalacji na ich pokładzie lub do ich napędu;
  • urządzeń ciśnieniowych o elastycznej powłoce np. opon, poduszek powietrznych, piłek wykorzystywanych do gry, łodzi nadmuchiwanych oraz innych podobnych urządzeń ciśnieniowych;
  • tłumików wylotowych i wlotowych;
  • butelek lub puszek na napoje gazowane do bezpośredniej konsumpcji;
  • zbiorników przeznaczonych do transportu i dystrybucji napojów o PS × V nie wyższym niż 500 barów × L oraz najwyższym dopuszczalnym ciśnieniu nieprzekraczającym 7 barów;
  • urządzeń objętych dyrektywą 2008/68/WE i dyrektywą 2010/35/UE oraz urządzeń objętych Międzynarodowym morskim kodeksem towarów niebezpiecznych i Konwencją o międzynarodowym lotnictwie cywilnym;
  • grzejników i przewodów w układach ogrzewania ciepłą wodą;
  • zbiorników przeznaczonych do przechowywania cieczy, o ciśnieniu gazu ponad poziomem cieczy nie większym niż 0,5 bara.

WYJAŚNIENIA

1) Urządzenia ciśnieniowe – oznaczają zbiorniki, rurociągi, osprzęt zabezpieczający oraz osprzęt ciśnieniowy, w stosownych przypadkach wraz z elementami zamocowanymi do części poddanych działaniu ciśnienia takimi jak: kołnierze, dysze, króćce, podpory, uchwyty do podnoszenia;

2) Zbiornik – oznacza powłokę zaprojektowaną i zbudowaną w celu zawierania płynów pod ciśnieniem, wraz z elementami bezpośrednio przynależnymi, aż do miejsca połączenia z innym urządzeniem; zbiornik może się składać z więcej niż jednej przestrzeni ciśnieniowej;

3) Rurociągi – oznaczają części składowe instalacji rurowych przeznaczonych do transportu płynów, po połączeniu razem w zintegrowany układ ciśnieniowy; rurociągi obejmują w szczególności rury lub układ rur, kształtki rurowe, złączki, kompensatory, przewody elastyczne lub inne stosowne części składowe przenoszące ciśnienie; wymienniki ciepła składające się z rur do celów chłodzenia lub ogrzewania powietrza uznaje się za rurociągi;

4) Osprzęt zabezpieczający – oznacza urządzenia, zaprojektowane w celu ochrony urządzeń ciśnieniowych przed przekraczaniem dopuszczalnych limitów, w tym urządzenia do bezpośredniego ograniczania ciśnienia, takie jak zawory bezpieczeństwa, urządzenia zabezpieczające w postaci przepon bezpieczeństwa, pręty wyboczeniowe, sterowane układy bezpieczeństwa do zrzutu ciśnienia (CSPRS), oraz urządzenia ograniczające, które uruchamiają środki korekcji albo umożliwiają wyłączenie lub wyłączenie i odcięcie obwodu, takie jak wyłączniki ciśnieniowe lub wyłączniki temperaturowe albo wyłączniki sterowane poziomem płynu, oraz zabezpieczające pomiarowe urządzenia sterujące i regulujące (SRMCR);

5) Osprzęt ciśnieniowy – oznacza urządzenia pełniące funkcje eksploatacyjne, posiadające powłoki ciśnieniowe;

6) Zespoły – oznaczają kilka urządzeń ciśnieniowych zmontowanych przez producenta, aby stanowiły zintegrowaną i funkcjonalną całość;

7) Ciśnienie – oznacza ciśnienie odniesione do ciśnienia atmosferycznego, tj. ciśnienie manometryczne. W następstwie tego podciśnienie określa się jako wartość ujemną;

8) Najwyższe dopuszczalne ciśnienie PS – oznacza najwyższe ciśnienie, dla którego zaprojektowane jest urządzenie, określone przez producenta i zdefiniowane w miejscu przez niego określonym, którym jest miejsce przyłączenia urządzeń zabezpieczających lub ograniczających albo górna część urządzenia lub, jeśli nie jest to właściwe, dowolny określony punkt;

9) Najwyższa lub najniższa dopuszczalna temperatura TS – oznacza najwyższe lub najniższe temperatury, dla jakich zostało zaprojektowane urządzenie, określone przez producenta;

10) Pojemność (V) – oznacza wewnętrzną pojemność przestrzeni ciśnieniowej, w tym pojemność króćców do pierwszego podłączenia lub złącza spawanego, z wyłączeniem objętości stałych części wewnętrznych;

11) Wymiar nominalny (DN) – oznacza numeryczne oznaczenie wymiaru, który jest wspólny dla wszystkich części składowych w układzie rurociągu, innych niż części składowe określone przez średnice zewnętrzne lub rozmiar gwintów; jest to zaokrąglona liczba dogodna do celów porównawczych i jest jedynie luźno powiązana z wymiarami wykonawczymi; wymiar nominalny oznaczany jest symbolem „DN”, po którym następuje liczba;

12) Płyny – oznaczają gazy, ciecze oraz pary w stanie czystym, jak również ich mieszaniny; płyny mogą zawierać zawiesinę ciał stałych;

PLIKI DO POBRANIA

You cannot copy content of this page