Oznakowanie CE dla urządzeń spalających paliwa gazowe

W większości przypadków produkty spalające paliwa gazowe podlegają pod oznakowanie CE. W związku z tym producent jest zobligowany do spełnienia wymagań Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/426 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie urządzeń spalających paliwa gazowe oraz uchylenia dyrektywy 2009/142/WE (dalej zwane rozporządzeniem GAR). Niesie to ze sobą konieczność stworzenia dokumentacji technicznej oraz przeprowadzenia odpowiednich badań bezpieczeństwa. W artykule postaramy się odpowiedzieć na często zadawane pytania: jaki jest zakres stosowania rozporządzenia, jakie są potrzebne dokumenty do oznaczenia CE oraz jak wygląda proces certyfikacji urządzeń spalających paliwa?

Jakie urządzenia obejmuje rozporządzenie 2016/426 (GAR)?

Rozporządzenie GAR w artykule 1 wyszczególnia produkty zawierające się w jej zakresie. Wyroby te podzielono na „urządzenia” oraz „osprzęt”, dla których wymagania mogą się nieco różnić:

Urządzenia – oznaczają urządzenia spalające paliwa gazowe używane do gotowania, chłodzenia, klimatyzacji, ogrzewania pomieszczeń, wytwarzania gorącej wody, oświetlenia lub prania, jak również palniki z wymuszonym ciągiem oraz urządzenia grzewcze, które mają być wyposażone w takie palniki;
Osprzęt – oznacza urządzenia zabezpieczające, urządzenia sterujące lub urządzenia regulacyjne i złożone z nich podzespoły, zaprojektowane w celu dołączenia ich do urządzenia lub montażu w celu utworzenia urządzenia;

Wyjaśniając powyższe definicje skupmy się przede wszystkim na definicji „urządzenia”. Łatwo można zauważyć, że są dwa główne czynniki do spełnienia. Pierwszy, to urządzenie musi spalać paliwo gazowe.

Drugim warunkiem jest przeznaczenie urządzenia. Jest to bardzo ważna kwestia, ponieważ producent określając przeznaczenie swojego wyrobu może lub nie podlegać pod rozporządzanie GAR 2016/426. Weźmy pod uwagę urządzenia używane do gotowania, np. palnik na kartusze. Dla przykładu dajmy dwóch producentów, którzy pod względem budowy mają takie same palniki, ale w instrukcjach piszą inne przeznaczenie. Producent nr. 1 w instrukcji pisze, że palnik służy do podgrzewania/obróbki cieplnej potraw. Wtedy bez żadnych wątpliwości podlegamy pod rozporządzenie 2016/426 oraz oznakowanie CE.

Drugi przypadek, kiedy producent nr. 2 pisze w instrukcji, że palnik służy do rozpalania świeczek oraz ogniska. Wtedy nasuwa się pytanie, pod którą kategorię w definicji „urządzenia” będziemy podlegać. Jeżeli pod żadną, to wtedy nie jesteśmy w zakresie rozporządzenia i nie możemy nadać oznaczenia CE na zgodność z GAR.

Przykładami produktów podlegających pod oznaczenie CE wg. rozporządzenia 2016/426 są:

Grille gazowe

Kuchenki gazowe

Gazowe kuchenki turystyczne

Jak wygląda proces certyfikacji?

Producent, aby nadać oznaczenie CE musi przejść przez całą procedurę oceny zgodności, czyli spełnić wymagania dokumentacyjne oraz bezpieczeństwa. Urządzenia spalające paliwa gazowe podlegają pod restrykcyjne wymagania dotyczące procedury nadania znaku CE. Moduły przewidziane w rozporządzeniu to certyfikat badania typu (moduł B), stosowany łącznie z:

Zgodność z typem oparta na wewnętrznej kontroli produkcji oraz nadzorowanej kontroli produktu w losowych odstępach czasu (moduł C2) lub;
Zatwierdzenie systemu jakości (moduł D lub D) lub;
Certyfikat zgodności partii (moduł F).

Dla urządzenia lub osprzętu wytworzonych pojedynczo lub w małych ilościach producent może wybrać jedną z powyższych procedur lub zgodność opartą na weryfikacji jednostkowej (moduł G).

W praktyce wygląda to tak, że producent tworzy dokumentację, przeprowadza badania w jednostkach akredytowanych, a następnie zgłasza się z wnioskiem do jednostki notyfikowanej. Po pozytywnym przejściu oceny typu jednostka notyfikowana wystawia certyfikat badania typu. Następnie z jednostką ustalamy moduł, pod jakim będą kontrolować nasze wyroby. Dopiero po tym producent będzie mógł podpisać deklarację zgodności oraz nanieść znak CE.

Jak wygląda dokumentacja techniczna dla urządzeń spalających paliwa gazowe?

Dokumentacja techniczna jest sprawdzana przez jednostkę notyfikowaną podczas wydawania certyfikatu badania typu. Dokumenty mają umożliwić ocenę zgodności produktu z mającymi zastosowanie wymaganiami rozporządzenia 2016/426. Jednym z ważniejszych dokumentów jest analiza i ocena ryzyka.

Główne elementy wchodzą w skład dokumentacji to:

Opis ogólny produktu;
Projekt, rysunki wykonawcze oraz schematy. Jeżeli opisy i oznaczenia nie są ogólnie zrozumiałe/przyjęte, to należy przedstawić wyjaśnienia;
Wykaz norm zharmonizowanych oraz innych specyfikacji technicznych, jeżeli były brane po uwagę;
Wyniki obliczeń projektowych, dokonanych sprawdzeń;
Sprawozdania z badań;
Instrukcje instalacji i obsługi urządzenia;
Deklaracje zgodności wchodzące w skład urządzenia;

Dokumentacja techniczna powinna być stworzona w jednym z języków urzędów UE. W zależności od jednostki notyfikowanej możemy być poproszeni o przetłumaczenie dokumentacji na język, w którym dana jednostka operuje.

Podsumowanie

Jak widać z powyższych zapisów, producenci urządzeń spalających paliwa gazowe podlegających rozporządzeniu 2016/426 (GAR) muszą spełnić szereg wymagań przed wprowadzenie swojego produktu do obrotu. W porównaniu do innych dyrektyw i rozporządzeń, GAR posiada bardzo restrykcyjne wymagania. Dlatego przed wytworzeniem lub importem towaru polecam zaznajomić się dokładnie z wymaganiami dotyczącymi oznaczenia CE. Pozwoli to na uniknięcie nieprzyjemności w razie kontroli.

W razie pytań zapraszamy do kontaktu.