CE-MARK

Kiedy nie jest wymagane CE? Znak CE jest aktualnie jednym z najważniejszych oznaczeń na produktach wprowadzanych na rynek Unii Europejskiej. Oznakowanie to wskazuje, że dany produkt spełnia mające zastosowanie wymagania dyrektyw oraz norm. Niemniej jednak, istnieje dużo rodzajów wyrobów, które nie wymagają certyfikacji CE.

Kiedy nie jest wymagane CE?

Kiedy nie jest wymagane CE? – Wyroby bez oznaczenia CE

Oznaczenie CE nie jest wymagane, jeżeli dany wyrób nie podlega pod dyrektywę lub rozporządzenie przewidujące oznaczenie CE. Przykładami wyrobów nieposiadających oznaczenia CE są:

  • Ciuchy oraz inne wyroby tekstylne/włókiennicze;
  • Meble (nieposiadające np. części elektrycznych);
  • Opakowania, np. żywnościowe;
  • Kosmetyki;
  • Rowery (bez wspomagania elektrycznego);
  • Narzędzia, np. młotek, śrubokręt;
  • Zwykłe rowery.

Powyższe zakres przybliża tylko rodzinę wyrobów nie podlegających pod oznaczenie CE. Przed wprowadzeniem wyrobu do obrotu należy przeanalizować wszystkie dyrektywy i rozporządzenia, aby stwierdzić, pod jakie akty prawne podlega. Poniżej znajduje się lista typowych produktów, które podlegają pod certyfikację CE:

Lista nie jest wyczerpująca, ale jeżeli Państwa wyrób znajduje się w tym zakresie to jest niemalże pewne, że wyrób podlega pod oznaczenie CE.

Kiedy nie jest wymagane CE? – Jakie wymagania prawne powinny spełniać wyroby bez znaku CE?

Wyroby konsumenckie nie podlegające pod oznaczenie CE muszą spełniać Dyrektywa 2001/95/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 grudnia 2001 r. w sprawie ogólnego bezpieczeństwa produktów. Dyrektywa bardzo ogólnie mówi o bezpieczeństwie produktów. Dyrektywa 2001/95/WE stanowi ogólną definicję bezpiecznego produktu, która powinna być spełniona przez wszystkie produkty konsumenckie dostępne na rynku. W Polsce dyrektywa jest wprowadzona poprzez Ustawę z dnia 12 grudnia 2003 r. o ogólnym bezpieczeństwie produktów.

Jeżeli nie ma szczegółowych przepisów krajowych, ocena bezpieczeństwa produktów opiera się na dobrowolnych normach krajowych, które odwołują się do norm europejskich. Przykładami takich norm są:

  • EN 1129-1:1995 – Meble — Łóżka chowane — Wymagania bezpieczeństwa i badanie — Wymagania bezpieczeństwa
  • EN 957-6:2010+A1:2014 – Stacjonarny sprzęt treningowy — Część 6: Bieżnie ruchome, dodatkowe szczególne wymagania bezpieczeństwa i metody badań
  • EN ISO 4210-1:2014 – Rowery — Wymagania bezpieczeństwa dla rowerów — Część 1: Terminy i definicje
  • EN ISO 9994:2019 – Zapalniczki — Wymagania bezpieczeństw

Kiedy nie jest wymagane CE? – Obowiązki producenta, importera oraz dystrybutora

Dyrektywa o ogólnym bezpieczeństwie produktów nakłada na producentów i dystrybutorów kilka ważnych obowiązków. Przede wszystkim mają oni obowiązek wprowadzania na rynek jedynie bezpieczne produkty. Aby to zapewnić, powinni podjąć odpowiednie środki, takie jak ostrzeganie konsumentów (np. w instrukcjach obsługi lub na etykietach) o potencjalnych zagrożeniach związanych z danym produktem, czy umieszczenie odpowiedniego oznakowania umożliwiającego identyfikację wyrobów.

Ponadto, producenci i dystrybutorzy mają za zadanie monitorować i nadzorować kwestie dotyczące wyrobu, jak również podejmować odpowiednie działania, aby umożliwić konsumentom uniknięcie zagrożeń. W skrócie powinni prowadzić nadzór sprzedaży, w razie potrzeby wycofanie produktu z rynku lub odzyskanie produktów od konsumentów;

Ważnym aspektem jest również informowanie organów nadzoru rynku i współpraca z nimi w przypadku wykrycia niezgodności.

Kiedy nie jest wymagane CE? – Podsumowanie

Celem dyrektywy 2001/95/WE jest zapewnienie bezpieczeństwa wyrobów oraz ochrona konsumentów przed zagrożeniami, zwłaszcza tam, gdzie brakuje szczegółowych aktów prawnych. Wyroby wprowadzane do obrotu muszą być bezpieczne, niezależnie czy podlegają pod oznaczenie CE, czy nie.

 

Tagi: , , , , , , , , ,
Kategorie: Artykuły specjalistyczne.

You cannot copy content of this page